این روبات که «گوردون» نام دارد بسیار ساده و ابتدایی است ولی نشانه‌ای از ارتباط میان پزشکی و روباتیک است.
گوردون سیگنال‌های الکتریک تولید شده توسط بافت‌های مغز موش را با استفاده از 60 الکترود دریافت می‌کند. این بافت‌ها تنها حرکات این روبات را کنترل می‌کنند و توسط موسسه تحقیقات مهندسی و فیزیک انگلستان پشتیبانی می‌شود.
هر بار که روبات به مانعی نزدیک می‌شود سیگنال‌هایی به این بافت‌ها فرستاده می‌شوند و خروجی از این بافت‌ها دریافت می‌شود که قسمت‌های مختلف این روبات را به حرکت می اندازد تا با مانع برخورد نکند. نتایج تحقیقات بر روی این روبات توسط دانشگاه ریدینگ انگلستان منتشر شده است.
نکته جالب در مورد این روبات این است که از هیچ‌گونه کامپیوتر و یا مرکز تصمیم‌گیری دیگری فرمان نمی‌گیرد و قابلیت‌های آن، اگرچه بسیار ساده‌است ولی تماماً توسط همین بافت‌ها کنترل می‌شود.
کوین وارویک (Kevin Warivik) از کالج مهندسی سیستم دانشگاه ریدینگ می‌گوید: «این طرح بسیار جالب است چون این اولین آزمایشی است که از بافت‌ها مغزی برای حرکت روباتی مستقل استفاده می‌کند. گوردون به ما کمک خواهد کرد که به مطالعه بر روی چگونگی ذخیره اطلاعات و کسب تجربه توسط مغز بپردازیم.»
محققان در تلاش هستند که بافت‌های این مغز را وادار به یادگیری و به خاطر سپردن اطلاعات و محل اجسام کنند و با گسترش و تکامل این کار قدم‌های مفیدی در زمینه درمان آلزامیر، پارکینسون و سکته و آسیب‌های مغزی بردارند.
محققان سال‌هاست که به دنبال پاسخ به این سوال هستند که چطور فعالیت‌های پیچیده بدن به فعالیت‌های ساده اجزای کوچک مغز مرتبط هستند
